అప్పుడే ఒక సంవత్సరం ! !

అప్పుడే సంవత్సరం అయిపోయింది. నిన్నో మొన్నోలాగా ఉన్నది. అనుకోకుండా చందమామల ధారావాహికలను వెతుకుతూ, బ్లాగాగ్ని బ్లాగు చూడటం, అందులో ఉన్న శిధిలాలయం మొదలగు ధారావాహికలను అందుకోవటం. బ్లాగాగ్ని గారి పుణ్యమా అని చందమామ మంచిరోజులలోని దాదాపు అన్ని సంచికలనూ అంది పుచ్చుకోవటం. ఆ తరువాత ఏమిటి అని ఆలోచిస్తూ, బ్లాగాగ్ని కొన్ని ధారావాహికలు ఇచ్చారు, మనం కూడా మరి కొన్ని ధారావాహికలు ఎందుకు ఇవ్వకూడదు అని అనుకుని, బ్లాగు మొదలు పెట్టాను. అప్పటికప్పుడు తట్టిన "సాహిత్య అభిమాని" అని పేరు పెట్టేయటం జరిగిపోయింది. ఎలాగో మొదలు పెట్టాం కదా అని, అందరికీ తెలియని తెలుగు లింకులు ఇద్దామని నా మొదటి టపా వ్రాసేశాను. . అక్కడనుంచి రెండ్రోజులకొకసారి ఒక చందమామ ధారావాహిక చెయ్యనూ, కొద్దిగా వ్రాయటం, లోకం మీదకు వదలటం. అలా మొదలైన నా బ్లాగింగు, మీ అందరి అభిమానంతో, "వేణువు" వేణుగారు , చందమామ రాజశేఖర రాజుగారు, వంటి మిత్రుల ప్రోత్సాహంతో అనేక విషయాలు వ్రాయటం జరిగింది.

బ్లాగులో వ్రాస్తున్నప్పుడు అనేకానేక అనుభవాలు. ఎన్నెన్నో వ్యాఖ్యలు, చర్చలు. ఇప్పటికి మొత్తం 143 వ్యాసాలూ వ్రాయటం జరిగింది. దాదాపుగా నెలకు పన్నెండు వ్యాసాలు. కొద్ది కొద్దిగా నేర్చుకుంటూ, టెక్నాలజీ పుణ్యమా అని పాటలు అందించటం, స్లైడు షోలు చెయ్యటం నేర్చుకుని బ్లాగు అందాన్ని(!) పెంచే ప్రయత్నం చేసాను.

నేను బాధపడినది ఈ మధ్యనే. ఎంతో కష్టపడి, రెండు మూడు రోజులు విషయ సమీకరణ చేసి, ప్రముఖ రాజకీయ కార్టూనిస్టు అబూ అబ్రహం గురించి వ్రాస్తే ఎవ్వరూ పట్టించుకోలేదు. ఇటువంటి అద్భుత వ్యక్తుల గురించి ఎవరికీ ఆసక్తి లేదా అనిపించింది. శంకర్ పిళ్ళై, ఆర్కే లక్ష్మణ్, మారియో మిరిండా వంటి అద్భుత కార్టూనిస్టుల గురించి పరంపరగా వ్రాద్దామనుకున్న నా ఉత్సాహం కొంత అణిగి పోయింది.
నాకు చాలా ఆనందం వేసినది, నా బ్లాగులోని వ్రాతలు చూసి ప్రముఖ కార్టూనిస్టు జయదేవ్ గారు, నా కారికేచర్ గీసి పంపటం. అంతకు మించిన ఆనందం మరొకటి లేదు. అలాగే, కొడవటిగంటి కుటుంబరావుగారి జయంతి సందర్భంగా నేను వ్రాసిన వ్యాసం చదివి బాగున్నదని వారి అబ్బాయి శ్రీ రోహిణీ ప్రసాదుగారు మెచ్చుకోవటం. నా బ్లాగులో చందమామల గురించి వ్రాస్తూ ఉన్నది గమనించి, జానపద కథాబ్రహ్మ శ్రీ దాసరి సుబ్రహ్మణ్యం గారి మీద వేసిన రచన ప్రత్యెక సంచిక లో నాకు రెండు మూడు వ్యాసాలు వ్రాసే అదృష్టం మరింత ఆనందాన్నిచ్చింది. నా పేరు మొట్టమొదటిసారిగా తెలుగులో అచ్చులో చూసుకోవటం అదీ "రచన" వంటి ఉత్తమ పత్రికలో కలలో కూడా అనుకోని అద్భుత సంఘటన.

బ్లాగులో వ్రాసుకోవటం ఒక చక్కటి మానసిక వ్యాయామం. రోజువారీ జీవితంలో ఎదుర్కునే అనేకానేక బాధలు, వ్యధలు, విచారాలు, చీకాకులు మరచిపోయి మన లోకంలో మనమే రాజుగా ఉండగలిగిన ఒక చక్కటి వ్యాపకం.

నేను వ్రాసిన రకరకాల వ్యాసాలు ఓపికగా చదువుతూ, మీ అందరిమీద ప్రయోగాలు చేస్తూ నేర్చుకునే నా ప్రయత్నాలన్నీ సహిస్తూ, నా బ్లాగుకు వచ్చి వ్యాఖ్యలు వ్రాసిన వారందరికీ పేరు పేరునా ధన్యవాదాలు.